Γιατί είναι σημαντικό να μιλάμε για τον Διαβήτη και την ψυχική υγεία… από τον Γ.Γ. του σωματείου μας Θανάσης Μιχαλόπουλος Παθολόγο Διαβητολόγο.
Γιατί είναι σημαντικό να μιλάμε για το Διαβήτη και την Ψυχική Υγεία.
Ο Διαβήτης δεν είναι απλά μια σωματική νόσος. Η ψυχική και συναισθηματική επιβάρυνση εξ αιτίας της νόσου είναι σημαντική. Ένα μεγάλο ποσοστό των ατόμων με ΣΔ που φτάνει το 43%, σε κάποιο σημείο της ζωής τους, πληρούν τα κριτήρια για τη διάγνωση μιας ψυχικής διαταραχής.
Οι αιτίες είναι πολλές, αλλά οι πιο σημαντικές είναι, η καθημερινή ανάγκη για αυτοφροντίδα, οι εσφαλμένες αντιλήψεις σχετικά με τον Διαβήτη και ο φόβος των επιπλοκών της νόσου
Η εμφάνιση ψυχικών διαταραχών, όχι απαραίτητα μειζόνων, αποδειγμένα επηρεάζει αρνητικά τη ρύθμιση του σακχάρου και σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει το φαινόμενο της «υπερκόπωσης» (burn-out). Το φαινόμενο αυτό εκδηλώνεται διαφορετικά σε κάθε άτομο με κύριο χαρακτηριστικό την παράλειψη ή διακοπή της θεραπείας με ότι καταστροφικό αυτό σημαίνει. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να γίνεται εγκαίρως αντιληπτό και να αντιμετωπίζεται δραστικά.
Ο Διαβητολόγος είναι αρμόδιος να αντιληφθεί και να διαχειριστεί τα θέματα που έχουν σχέση με την ψυχική υγεία του ατόμου με Διαβήτη. Όση αξία έχει η Γλυκοζυλιωμένη Αιμοσφαιρίνη και η διακύμανση του σακχάρου, άλλη τόση έχει και η ψυχική υγεία. Ο ιατρός πρέπει να διαθέτει χρόνο για τη συζήτηση αυτών των θεμάτων και αν δεν ανοίγει ο ίδιος τέτοια συζήτηση πρέπει το άτομο με Διαβήτη να παίρνει την πρωτοβουλία. Ιδιαίτερη σημασία και προτεραιότητα πρέπει να δίνεται στα νεαρά άτομα με Διαβήτη τα οποία αντιμετωπίζουν λόγω ηλικίας περισσότερα σχετικά προβλήματα (σχολείο, αθλητισμός, διαπροσωπικές σχέσεις κα)
Πέραν από τη βοήθεια που πρέπει να ζητηθεί και να δοθεί από τον Διαβητολόγο, τα άτομα με Διαβήτη έχουν να ωφεληθούν με το να μοιράζονται τους προβληματισμούς τους γύρω από την καθημερινότητα του Διαβήτη με όλες τις δυσκολίες και τις καθημερινές δοκιμασίες αλλά και τα θετικά στοιχεία του.
«Be loud and proud” λένε οι Αμερικάνοι. Το άτομο με Διαβήτη πρέπει να αποδεχτεί τον Διαβήτη και να τον κάνει κομμάτι της ζωής του. Προσοχή όμως η ενασχόληση και η φροντίδα του Διαβήτη να μη γίνει το κυρίαρχο μέλημα της καθημερινότητάς του.
Το διαδίκτυο (Internet) με όλες τις παγίδες του και τις επιφυλάξεις που έχει ο καθένας, μπορεί να γίνει ένας χρήσιμος δίαυλος επικοινωνίας, όπου το άτομο με Διαβήτη μπορεί να έρθει σε επαφή με άλλα άτομα που μοιράζονται την ίδια καθημερινότητα και πιθανόν να βρει απαντήσεις σε κάποια ερωτήματα και προβληματισμούς του.
